هم مرجع سازی داده های سنجنده لایدار بر مبنای تناظریابی عوارض خطی و نقطه ای در نوارهای پوشش دار

سامانه لایدار، امروزه یک فن آوری رایج برداشت اطلاعات سه بعدی عوارض سطح زمین می باشد که امکان تولید سریع و دقیق مدل رقومی سطح زمین را فراهم می سازد. در روند تصحیح داده ی لایدار، بایستی خطاهای سیستماتیک مدل شوند که این کار مبتنی بر کالیبراسیون سامانه می باشد. با بررسی چگونگی تاثیر انواع عوامل ایجاد خطا روی نتایج داده، می توان طراحی پرواز بهینه را به گونه ای انجام داد که کالیبراسیون سامانه با بالاترین دقت انجام گیرد. به منظور برآورد پارامترهای کالیبراسیون، کافیست میزان سازگاری هندسی میان ردپاهای لیزر در طول پوشش بین نوارهای مجاور یا متقاطع را در یک فرآیند هم مرجع سازی اندازه-گیری نمود. پس از تصحیح داده ها توسط پارامترهای برآوردشده کالیبراسیون، میزان سازگاری ابرنقاط در نواحی پوششدار نشاندهنده کیفیت داده نهایی می باشد. این مقاله دو روش برای هم مرجع سازی ابرنقاط سنجنده لایدار پیشنهاد می کند. در روش اول ابتدا ابر نقاط به مجموعه ای از سطوح مسطح کوچک تقسیم شده و معادله هر سطح بدست می آید. سپس از تقاطع سطوح همسایه، خطوط مستقیم تولید می شود. در انتها عوارض خطی متناظر بین نوارها تناظریابی می شود. در روش دوم عوارض نقطه ای با استفاده از الگوریتم sift استخراج شده و سپس این عوارض بین نوارها تناظریابی می شوند. در نهایت در هر دو روش برای تعیین پارامترهای انتقال و دوران بین عوارض متناظر، از مدلهای ریاضی استفاده می شود. آزمونهای انجام گرفته نشان می دهد در حالتی که عوارض محدودی استخراج و تناظریابی شوند، روش دوم حدود 19 درصد و در حالتی که عوارض زیادی استخراج و تناظریابی شوند، روش دوم حدود 14 درصد افزایش دقت نسبت به روش اول دارد.